Kynologia narodziła się na początku drugiej połowy XIX wieku na terenie Anglii w Newcastle, gdzie w 1859 roku odbyła się pierwsza wystawa psów rasowych. W Europie pierwszą wystawę zorganizowano w Hamburgu w 1863 roku.    
   W Polsce dopiero po odzyskaniu niepodległości po I wojnie światowej zaczęły powstawać pierwsze formy organizacji kynologii polskiej. Były to jednak nieskoordynowane kluby i stowarzyszenia, działające w rozproszeniu na terenie całego kraju. W roku 1924 powstał Polski Związek Hodowców Psów Rasowych, wtedy to została założona Księga Rodowodowa i Księgi Wstępne. Pierwsza Wszechpolska Wystawa Psów Rasowych odbyła się w Warszawie w 1925 r. Zebrała ona 271 psów. W 1935 r. został utworzony Międzyklubowy Komitet Kynologiczny, który doprowadził 28 lipca 1938 r. do uchwalenia statutu Polskiego Kennel Klubu. Zamierzeniem Międzyklubowego Komitetu Kynologicznego, jako pierwszej organizacji ogólnopolskiej było przystąpienie do FCI. Niestety II wojna światowa zniszczyła prawie cały dorobek tej młodej organizacji. Dopiero 5 maja 1948 roku powołano do życia Związek Kynologiczny, który istnieje do dnia dzisiejszego. 15 czerwca 1957r ponownie przystąpiliśmy do Międzynarodowej Organizacji Kynologicznej (FCI). 
Członkostwo zobowiązuje nas do prowadzenia racjonalnej hodowli psów rasowych, prowadzenia ksiąg rodowodowych, uznawania rodowodów wydawanych przez organizacje kynologiczne będące członkami FCI, honorowania ocen psów wydawanych przez sędziów tych organizacji i stosowania przy ocenach poszczególnych ras wzorców zatwierdzonych przez Federację. Jednocześnie wydawane przez Związek Kynologiczny w Polsce rodowody uzyskują uprawnienia na terenie organizacji sfederowanych, a polscy sędziowie są uprawnieni do sędziowania na wystawach zagranicznych.